yanlış anlaşılmak

bugunlerde bana çok sık oluyo a diyorum b anlıyolar

o kadar fazla, o kadar fazla geliyor ki başıma artık kendimi açıklamaktansa yanlış anlaşılmayı tercih eder oldum.

yanlış anlayan yanlış yoldadır kardo.

(bkz: beni bir tek sen anladın sen de yanlış anladın)

tek çözüm yolu kendini anlatmaya çalışmamaktır

gram üzülmüyorum artık. aq malları yanlış anlıyor diye biz kendimizi kesecek değiliz ya. :d

doğru anlaşılma kaygısı yaşayan insana özgü sorundur lakin hecelesem bile anlayamayacak insanlar tanıyorum. haliyle bu durumu dert etmemeye başlıyosun.

fıtratımda olandır.

yanlış anlaşılmak için varım

başlıktan, anlatıma kadar tamamıyla yanlış anlaşılma durumudur. 2 defa ofsayta düşmek gibi bir şey.

böyle insanı dinden imandan çıkaran bişey düzgün düzgün anla işte amk inandına yanlış anlıyorlar.

benim rutinim ya sürekli bişeyler acıklamaya calısmak filan

herkez anlamak istediği gibi anlar aslında bir de gerçekten öyle söyleyip dogru anlaşıldığında kıvırmak için beni yanlış anladınız diyen insanlar da var

burada hep ikilemde kalıyorum. anlaşılmak mı sen mi yanlış aktarıyorun birde beni yanlış anladın sözcüğünde sen geri zekalısın gibi bie hafif ima mevcut

ota boka kafayı takan bir insansanız gözlerinizin dolma nedenidir. hele bir de açıklama yapmanıza rağmen karşınızdaki insan sizi anlamak istemeyen , dediğim dedik biriyse resmen ağlamamak için kendinizi zor tutarsınız. bir de bu insan aslında sizi çok da iyi tanıyan biriyse işte tam delirme nedeni!

mesela bir şey oluyor agresif hareket ettin diyorlar ama aslında agresif falan hareket etmemiş oluyorum. yanlış anlaşılmayı düzeltmeye çalışırken anlaşılmadıkça agresifleşiyorum ve sonunda olay "al işte agresifsin"e geliyor. yanlış anlaşılmak kara deliktir.

yanlış anlaşıldığını anlatmaya çalışırken daha da boka batıyorsun

korkuyorum tıpkı özdemir asaf'ın dediği gibi. sana kendimi ifade edememekten korkuyorum. yada yanlış anlaşılmaktan korkuyorum. uçurumun kenarında yalnız kalmaktan korkuyorum. (bkz: ben seni neden mi sevdim)

ata sporumuz

beni bir sen anladın, sen de yanlış anladın.

yanlış anlaşılmamak için çabalarken yanlış anlaşıldım

başka bi sitede bi üyeliğim var çok sevdiğim bi abimde kapatmamı istedi tamam dedim. ama o siteye girmeye fırsatım olmayınca kapatamadım. abi de bunu görünce pkk yandaşlarına kazandırıyosun demeye başladı. bahsettiği de yöneticiler değil sadece 1 2 üyeymiş. bende sosyal medyada her türlü insanın olduğunu bunu bizim engelleyemeyeceğimizi ve onlara böyle tepki gösterecekse face twitterdaki hesaplarınıda kapatmasını istedim. sonuç pkk yandaşı vatan haini ilan edildim

bugün master yaptım ne desem tersten anlıyolar delirmek üzereyim sözlük

yanlış anlıyorlar genelikle , hayır yani çok az kişi anlıyor onlarda yanlış anlıyor beni

korktuğum şeylerdendir. özellikle bi bayan tarafından yanlış anlaşılmak daha da kötüdür. bu yüzden mümkün mertebe dikkatli olmaya çalışırım

kimse beni anlamadığı için sorun olmuyor

bazen diyorum boşver kim ne düşünürse düşünsün ama üst üste geldiğinde insan kendini suçlu hissediyo. kısacası boktan bi durum.

sürekli birileri tarafından yanlış anlaşılıyorum. verdiğim tepkileri farklı algılayıp kendilerince bana tavır alıyolar. evet eski ben olsaydı belki düşündükleri gibi olabilirdi ama ben değiştim artık bunu fark etmelerini bekliyorum daha da bekleyeceğim gibi.

arazi dersinin dosya teslimi var. herkesin dosyası aynı, rapor farklı. gruptaki kızın biri dosyasını diğer arkadaşa vermiş. çocukta beylikdüzü'nde oturuyor. whatsapp'ta konuşuyoruz. konuşma şu şekilde. k-kız, ç-çocuk, b-ben. k: dosyamı almam lazım senden h. ç: hastayım biraz. yarın gelmem belki. k: gelir alırım senden sabah. uzak mı? b: hocayla konuşursun, olmadı baştan çıkarırsın. sonrasında uyuyakalmışım. kızılca kıyamet kopmuş grupta. yüklenenler falan. bizim kız ödevi baştan çıkaracağını anlamak yerine hocayı baştan çıkaracağını anlamış. bayadır konuşmuyordu da yeni yeni konuşmaya başladı.

hiç anlaşılmamaktan daha kötü.

korkulu rüyam.

sevmedigim olay. kendimi açıklayana kadar akla karayı seciyorum

düzenli yaşıyorum bu olayı her gün net

bu alanda nobel filan bütün ödülleri bana verin

ben mi anlatamıyorum acaba diye düşündürür

ne demiş friedrich hegel ; "beni bir tek sen anlıyorsun, sen de yanlış anlıyorsun be kardeşim"

nefret edilesi durum, hayır ben mi anlatamıyorum yoksa sen mi anlamamaya yemin ettin?

hayatta en çok korktuğum şey ama ne hikmetse özellikle yanış anlaşılmak istemediğim durumlarda yanlış anlaşılma ihtimalim dahada artıyor çok bok bi durum

yakın çevrede yanlış anlaşılınca çok önemli olmuyor, bir şekilde düzeltebiliyorsunuz durumu. fakat birini arkadaş olarak görüyorsunuz, "kendi" samimiyetinize güveniyorsunuz, herkese davrandığınız gibi davranmaya çalışıyorsunuz; yabancılık çekmesin diye belki ya da ben böyleyim, arkadaşlığımı ve fikirlerimi en başta görmeli diye düşünüyorsunuz. zaman zaman halini hatırını soruyorsunuz, hatta yeri geliyor peşinden gidip yardımcısı oluyorsunuz. siz aslında hep böylesiniz fakat, yeni tanıyan biri için farklı bir şey gibi geliyor bu. belki ilk defa sizin gibi biriyle karşılaşmış oluyor. bu anda sizi daha çok tanımak istediğini anlıyorsunuz ve buna fırsatta sağlıyorsunuz. fakat dedim ya, "kendi samimiyetinize" güveniyorsunuz. oysa ki, yanlış anlaşılıyorsunuz. ve kalbinizi soruyor. üzülüyorsunuz, onu kırmak istemediğiniz için açıklamalar yapıyorsunuz. fakat haksız duruma düşüyorsunuz. çünkü sizin kendinize güveniniz, o kişiyi asıl cezbeden şey oluyor. çünkü güvenilir oluyorsunuz, değişmediğinizi ve kişiliğinizi çoktan oluşturduğunuzu en baştan beri görüyor. aslında biraz daha beklese, insanın her an değişime açık olacağını ve yeri gelince sizin de bambaşka bir insan olabileceğinizi göreceğini anlamasını istiyorsunuz. fakat o çoktan vay be demiş oluyor belki, vay be, bu içinde kendimi de güvende hissedebileceğim bir dünya. sorgusuz sualsiz içeriye adım attığı için ve siz de bu durumu gayet normal gördüğünüz için, içinizdeki her köşebaşı, her tablo daha çok cezbedici renklere bürünüyor. ve yanlış anlaşıldığınızı anlattığınızda, hata yapmış taraf oluyorsunuz. daha sonra bu size dert oluyor, mağaranıza çekiliyorsunuz. başkasına değil, kendinize küstüğünüz için mağaranıza çekiliyorsunuz. çünkü kırıcı olmayı siz istememiş oluyorsunuz, belki diyorsunuz kendime çekilirsem daha az zarar veririm etrafa. sonra yabancılaşıyorsunuz. müthiş bir ilerlemeyle ya da sonsuz bir düşüşle. önce kendinize, önce köşebaşlarınıza, önce tablolarınıza.

yanlış anlaşılmak tamam. ama sevdiğin tarafından yanlış anlaşılmak zor, en zoruda sevdiğin tarafından yanlış anlaşılıp beni hiç mi tanıyamamış diye düşünmek. bunu son günlerde o kadar çok yaşadım ki şuan çok kırgınım.

ulan bir insan hep mi yanlıs anlasılır hep yanlış anlaşılıyorum evde okulda sosyal medyada burda her yerde hayır türkçe konuşup yazıyorum neyini yanlış anlıyorsun

yanlış anlaşıldığımda kendimi açıklamaya çalışırken daha çok yanlış anlaşılırım.

bugün önemli bir program için takım elbise giydim ve sevdiğim üzre yelekliydim. programdan sonra okuluma uğradım ce gören herkes boşanmış ali özdemir ya da abaza barney stinson muamelesi yaptı. takım elbiseyi sadece kız isteyen mi giyiyor ben yanlış mı yapıyorum?

şu sıralar muzdarip olduğum bi durum. kime ne anlatmak istersem tam tersini anlıyor ve suçsuzken suçlu duruma düşüyorum.

deri koltukta hareket ederken caaart diye ses çıkmasıyla oluşan harikulade durum. vallahi koltuktan geldi...

ben sevdiğim bir kişi olursa (ki bu yeni tanıştığım biri de olabilir) kim olursa olsun samimi davranıyorum sanki yıllardır tanışmış gibi.ama sevdiğim muhabbetinden keyif aldığım zaman yapıyorum bunu.ve yanlış anlaşılıyorum böylece karşı cins tarafından da oluyor bu aslında farklı bir şey hissettiğim için değil onu insan olarak sevdiğim için böyle davranıyorum.böylece samimi davrandığımı değil sanki yürüyo veya hoşlanıyoru gibi düşünüp ona çevriliyor muhabbet .en basitinden bugün gittiğim bir yerde yaşadım bunu.nerede yanlış yaptığımı bulamadım bir türlü.mesafe koyuyorum bu sefer de soğuksun diyorlar bunun dozajı yok mu hocam diye sorası geliyor insanın ..

aslında yanlış anlasilmiyoruz karsimizdaki kişi anlamak istediği gibi anlıyor hele en kötüsü de anlatmak istediklerine kelimelerin yetmeyisi

genelde mizah yapmaya çalışırken başıma gelen olaydır. o sebepten ötürü konuşmanın başında üstbilgi vermem icap ediyor aksi taktirde olaylar çığrından çıkıyor işin kötüsü benim haberim en son oluyor :d